ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 101 / 120

สองบทว่า โส ภี โกริ แว่วว่า ท่านนั้น จงหาที่พึ่งอุศล แก่นธรรมบุคคลเมื่ออธิษฐานในสมุทร ทำที่พึ่งกล่าวคือเถ้า (แต่คน) นะนั้น และท่านเมื่อนำ ก็จิรพยายาม คืองปราศจากความ เพียร์เร็ว ๆ จงเป็นบฏิทิต ด้วยการท

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับการทำศีลและการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการสร้างที่พึ่งอุศลแก่ตัวเอง และเผยแพร่คุณค่าของความดีกับชุมชน การทำศีลในพระพุทธศาสนานั้นเป็นการเตรียมตัวก่อนพบความตาย รวมถึงการฝ

ประโยค - พระบรมปฏิทินฉบับแปล ภาค ๑๗ - หน้าที่ ๒๒ ๕. เรื่องกุลบุตรคนใดคนหนึ่ง* [๒๘๘] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวรวัน ทรงปรารถกุลบุตร คนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "มูลฏิฺยะ ทุ

ในบทนี้ พระศาสดามีการตรัสเกี่ยวกับความสำคัญของกุลบุตรและการเข้าถึงความรู้และความเป็นผู้มีธรรม ทั้งการตีความเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกุลบุตรกับสตรี และการลดความโกรธในกรณีของการนอกใจ โดยมีการเปรียบเท

ประโคม - พระธรรมปิฎกภควโต แปล ภาค ๑. หน้า ที่ 24 นิยมน้ำ ๒ สตรีนั้น หมดที่พึ่ง เที่ยวไป ยอมถึงความลำบาก มาก เพราะเหตุนี้ พระศาสดา จึงตรัสวามประพฤติชั่วของสตรี นั้นว่า "เป็นมลทิน." ว่า ทกโท แปลว่า ของผ

ในพระธรรมปิฎกภควโต แสดงให้เห็นถึงความตรกะและมลทิน เช่น สตรีที่มีนิยมน้ำ และการให้ที่มีเจตนาผิด ปรากฏว่ามลทินมีทั้งในโลกนี้และโลกหน้า อวิชชาเป็นมลทินที่ไม่มีมากที่สุดและอาจทำให้คนหลงผิดได้ การมีปัญญาไม

ประโยค – พระสังฆปริยัติฤกษ์แปล ภาค ๑ หน้า ที่ 26 ๓. เรื่องภิกษุชื่ออุสุภสารี[*๒๘๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจ้านนทรทรงรับสั่ง- วิหาริก ของพระสารีบุตรเถระ ชื่ออุสุภสารี จึงตรั

เนื้อหาเกี่ยวกับพระศาสดาในวิหาริกของพระสารีบุตรเถระเกี่ยวกับภิกษุอุสุภสารีและการโต้ตอบกับพระจูฬาสารีที่มายืนยันการทำชฏฐรรม ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของการมีความละอายในศาสนาและการปฏิบัติตามอนุศาสนากรรม เพ

ประโคตร - พระเก็บปฏิทินฉบับแฟ้ม ภาค ๑ หน้า 27 ผู้คะนอง ผู้คร่ำครวญ เป็นอยู่ง่าย ส่วนบุคคล ผู้มีความละอาย ผู้แสวงหาความอุดมสมบูรณ์เป็น นิทาย ไม่นาหาย ไม่นอง มีมือสะสมมดค เห็นอยู่ เป็นอยู่ยาก." [แก้

บทความนี้อธิบายคำว่า กากสุรนา ซึ่งเป็นคำที่มีความสำคัญในทางพระพุทธศาสนา โดยนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการรับรู้และการตอบสนองของมนุษย์ต่อสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวัน สะท้อนความรู้สึกของความละอายในสังคม รวมทั้งว

ประโยค-พระบรมปฏิรูปกฎหมาย แปล ภาค ๑ หน้า ที่ 95 เพราะเป็นเครื่องเผากิเลสทั้งหลาย เพื่อประโยชน์แก่นักบรรลุจงนั้น, เพราะพระตถาคตทั้งหลายเป็นแต่ผู้บอกอย่างเดียว; เพราะฉะนั้น ชน ทั้งหลายผู้ปฏิบัติแล้ว ด้

บทความนี้สำรวจแนวคิดของพระบรมปฏิรูปกฎหมายที่เป็นไปเพื่อเผากิเลสให้กับนักบรรลุ โดยอธิบายถึงบทบาทของพระตถาคตและการปฏิบัติตามคำสอนเพื่อหลุดพ้นจากอวิชชา ในการบูชาเทวบุตร พระภิกษุได้เข้าใจถึงพระอรหัตผลและป

ประโยค - พระอภัยมณีถูกฉีกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 137 นั่น ๆ มนุษย์ทั้งหลายได้ตายมากกว่ามาก เพราะอุปะวะที่คิดจาก อมนุษย์ อวิฑวัต โรคเกิดขึ้นแก้แล้วก็ทั่งหลาย เพราะความปุจฉูล ด้วยลิ้นศพแห่งมนุษย์หลานนั้น. ภ

ในเนื้อหาแสดงถึงภัยพิบัติ ๓ อย่างที่เกิดขึ้นในพระนคร ซึ่งเกิดจากความไม่สงบ และความไม่ทรงธรรมของพระราชา ชาวประจวบได้มีการประชุมเพื่อหาวิธีแก้ไข แต่ยังไม่สามารถหยุดยั้งภัยได้ ชนในเมืองได้กล่าวถึงการทำพิ

ประโยค - พระมังปฐมุถูกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้า 139 เกิดภัย ๓ อย่าง เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นไป ภัยเหล่านั้นก็สงบ เชิญเสด็จเริ่ม พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ก็หลายจะไป" พระสาศดาพร งดับคำของชนเหล่านั้นแล้ว ทรงใคร่ครว

ในเนื้อเรื่องนี้ พระศาสดาเสด็จขึ้นไปจนทำให้เกิดภัย ๓ อย่างซึ่งสงบลงเมื่อพระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปยังเมืองไฟคลี พระเจ้าข้าโพธิสารจึงโปรดให้ทำการป่าวร้องและจัดเตรียมหนทางเพื่อการเสด็จของพระศาสดา โดยมีก

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 156 อาสะทัง ๔ ย่อมเจริญแก่กิเลสเหล่านั้น ผู้ซื้อว่า มิมะนะประดูไม้ อ้ออั้นยกขึ้นแล้ว เพราะกระยกมะนะเพียงดังไม้เบื่อเที่ยวไป ชื่อว่า ประมาทแล้วเพราะปล่อยสติ

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการเจริญงอกงามของอาสะทังที่เกี่ยวพันกับกิเลสและความสำคัญของการมีสติในการกระทำของภิกษุ ซึ่งมุ่งเน้นไปที่การไม่ทำสิ่งที่ไม่ควรจะทำและการอยู่ในความยึดมั่นถือมั่น การเรียนรู้และทำสิ่

ประโยค - พระจันทร์ลับถูกฉายแผ่ ภาค ๑ - หน้าที่ 169 ที่เขาได้แล้ว และเสียงคนตรีมีดินเป็นต้น ที่หายประกอบแล้ว, เมื่อ พระราชาเจิดพิ้นดีรอ แจ๋พระองค์, และข้าราชบริพารทั้งหลาย มีอุปราชและเสนาบดีเป็นต้นของพ

บทนี้นำเสนอเรื่องราวของพระราชาเจิดพิ้นดีและข้าราชบริพารที่เดินลงสู่ถนนเพื่อเล่นนักรบ ในขณะเดียวกันก็ได้เห็นพระจันทร์เต็มดวงบนท้องฟ้า ขณะที่มีการสื่อสารกับเทวดาที่ได้กล่าวคาถาสำหรับแสดงความสงสารต่อมนุษ

ประโยค - พระฉิมปัถุซอทแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 222 เสือม (แก้) บิดแม้ของเหล่าพวกซอ เป็น คนแก่ ต้องเที่ยวออกนานที่เรือนของชนเหล่าอื่น เหมือนมันที่แก่ใช้งานไม่ได้ ถูกเขาพรากไป จากอาหารนั้น นัยว่าไม่เจ้าของข

ในหน้าที่ 222 ของพระฉิมปัถุซอมีการพูดถึงคนแก่ที่ไม่มีประสิทธิภาพในสังคมและการเรียนรู้ในสำนักงานของพระผู้มีพระภาคเจ้า คำสั่งสอนเหล่านี้เน้นถึงความสำคัญของการฟังและเรียนรู้จากผู้อื่น รวมถึงความตระหนักขอ

ประชิโกฏ - พระเวิมปัจจุบันน้ภาเลค ๙ - หน้า ที่ 17 ถึงความเกิด ความแก่ ความเจ็บ และความตายแท้ จะนั่นจึงเป็นผู้ ชื่อว่าขี่ชัฏฐ์ชาติและชรา บทว่า ปะซะ เป็นดัง ความว่า สัตว์เหล่านี้เป็นอุปัตถัมภ์ที่ ถึงซึ่

บทความนี้กล่าวถึงความจริงของชีวิตมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการเกิด ความแก่ ความเจ็บ และความตาย โดยเสนอแนวทางในการเข้าใจและหลุดพ้นจากทุกข์ ผ่านการทำความเข้าใจในธรรมะ การปฏิบัติอย่างถูกต้อง เพื่อเข้าถึงพระน

ประโคง - พระยิ้มปัทม์ถูกฉกเปล่า ภาค ๙ - หน้าที่ ๒๕ นางกล่าวว่าพระโพธิสัตว์นั้นว่า "ท่านจรอ เวลาที่ลูกน้อยของท่าน หายามก่อน" แล้วก็ถึงครรภ์อีก. พระโพธิสัตว์นั้น คีว่า "เราไม่สามารถจะให้นางคนนี้นิยออ

เรื่องราวที่มีพระโพธิสัตว์ซึ่งสั่งสอนใจถึงการเผชิญหน้ากับปัญหาชีวิต โดยใช้ปัญญาและวิธีการฝึกฝนตนเองให้เข้มแข็ง แม้ในช่วงเวลาที่ลำบาก เขาเลือกที่จะฟันฝ่าความยากลำบากเพื่อนำไปสู่การเข้าใจสิ่งที่ดีอยู่เห

ประกอบ - พระธรรมปาทิฏฐุ ถูกถอดแปลง ภาค ๙ - หน้าที่ 52 อย่าง ไม่ติดอยู่ในธรรมทั้งปวง ละธรรมได้ ทุกอย่าง พ้นแล้ว ในพระธรรมเป็นที่สิ้นสุดไป แห่งตนหา รู้เองแล้ว จะพึงอ้างใครเล่า ? (ว่าเป็นอุปัชฌายาอาจารย

บทความนี้สำรวจการเข้าใจพระธรรมและการพ้นทุกข์ที่เกิดขึ้นจากการใช้ความรู้ในตนเอง โดยกล่าวถึงการทำความเข้าใจเกี่ยวกับธรรมที่อยู่ในภูมิแตกต่างกันและการดำเนินชีวิตที่อยู่ในกรอบของพระธรรม นอกจากนี้ยังแสดงให

ประโยค - พระธัมมปทัฏฏกวาแปล ภาค ๕ หน้า ๑๐๗ เรือนี้ เรื่อกิอวิดแล้ว จักถึงเร็ว เธอตัดราคา และโทสะได้แล้ว แต่ณั้นจักถึงพระนิพพาน ภิกขุ พิฆาตธรรม ๕ อย่าง พิฆาตธรรม ๕ อย่างและพิฆ ยังคุณธรรม ๕ ให้เจริญยิ่

บทสัมภาษณ์นี้อธิบายเกี่ยวกับวิธีการเข้าถึงพระนิพพานของภิกขุ ผ่านการปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง และการพัฒนาคุณธรรม ๕ ประการ รวมถึงการตัดราคาและโทสะ พร้อมยกตัวอย่างให้เห็นถึงความสำคัญของปัญญาในการสร้างธรรมที่

ประโยค - พระธัมม์ปทีถูกแปลภาค ๔ - หน้าที่ 110 เรียกว่า "ผู้นำโอฆะได้;" อธิบายว่า ภิกษุนัน พระศาสดา ตรัส เรียกว่า "ผู้นำโอฆะ" ได้แท้จริง." สองบทว่า ภณ ภิกษุ คำว่า ภิกษุ เธอขงฟังด้วยอำนาจ แห่งมาต ๒ และ

ในเนื้อหาได้อธิบายถึงคำกล่าวของพระศาสดาเกี่ยวกับการเป็นผู้นำโอฆะ โดยเน้นที่คุณธรรมและปัญญาของภิกษุ ที่จำเป็นต้องมีเพื่อหลีกเลี่ยงความโลภและประมาท ซึ่งเป็นความผิดพลาดที่สามารถนำไปสู่ทุกข์. การมีปัญญาเส

ประชโฆษ - พระธรรมปาฐิโรคุตฺโตภาค ๔ - หน้าที่ 156 4. เรื่องพรหมคุณใดคนหนึ่ง [๒๒๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวหา ทรงปรารภพรหมคุณ คนใดคนหนึ่ง ตัสสะธรรมนามว่า "มายุ" เป็นต้น. [พรหม

ในข้อความนี้ พระศาสดาได้ทรงอธิบายถึงการเรียกบุคคลว่า 'พรหมนฺ' โดยไม่ขึ้นอยู่กับชาติหรือโคด แต่จะเรียกบุคคลที่บรรลุประโยชน์สูงสุดเท่านั้น พร้อมทั้งทรงสอนเรื่องของคนที่มีจิตที่ไม่ใส่กิเลสและอยู่แต่เพียง

ประโคด - พระธัมม์ทัชถูกแปลภาค ๔ - หน้าที่ 159 ลำดับนั้น พระศาสดา ทรงสะท่านว่า "อนนท์ ธรรมดา พระอาทิตย์ ย่อมรุ่งเรืองในกลางวัน, พระจันทร์ ย่อมรุ่งเรืองใน กลางคืน, พระราชา ย่อมรุ่งเรืองในเวลาเที่ยงวันเท

บทความนี้เน้นอำนาจของพระพุทธเจ้าที่รุ่งเรืองตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน เปรียบเทียบกับพระอาทิตย์ที่รุ่งเรืองเฉพาะกลางวันและพระจันทร์ในกลางคืน โดยระบุว่าพระพุทธเจ้ามีเดช ๕ อย่างที่ทำให้ทรงอำนาจไม่ว่าจะเป

ประโยค - พระรัชทิฎฐิฤๅ - หน้าที่ 184 ๑๔. เรื่องอุกุเสน [๒๓๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวุ้ง ทรงปรารถนาครองษี บุตร ชื่ออุกุเสน ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "สุพพลฌโญชน" เป็นต้น. [พระ

เรื่องราวนี้บรรยายถึงพระศาสดาที่ประทับอยู่ในพระวุ้งและทรงสรณะในพระบุตรชื่ออุกุเสน โดยตรัสธรรมเทศนาเกี่ยวกับความกล้าหาญของผู้ที่สามารถตัดสังโยชน์ทั้งหลายจนไม่รู้สึกกลัว ต่อมาได้อธิบายถึงบทของพระคาถาที่

ประวัติ - พระจัมปาทัฏฐถูกแปลภาค ๔ - หน้าที่ 238 เราเรียกผู้นั้นว่า เป็นพราหมณ์ [[แก้อรรถ]] พิพิธามนัสความแห่งพระอากาศนั่น (ดังนี้) :- ความว่า ภิกฺขุใด๋ ล่วงทางคีอาระ หลั่นก็ือคลาล สังสารวัฏฺและ โมห

บทความนี้นำเสนอประวัติของพระจัมปาทัฏฐ โดยกล่าวถึงความเป็นพราหมณ์ของภิกษุที่ผ่านการบรรลุการเข้าใจธรรมะในสังสารวัฏและโมหะ โดยมีการอธิบายถึงอธิสังข์ทั้ง 5 ประการ พร้อมกับการบรรลุอธิสงฆ์ โดยเฉพาะการเข้าถึ